این یک نوشته آزمایشی است که به طراحان و برنامه نویسان کمک میکند تا این عزیزان از این نوشته تستی و آزمایشی استفاده کنند.
ساختمان‌های آپارتمانی از عناصر بسیار مهم در فضاهای مسکونی شهری به شمار می‌روند و همواره قوانین مربوط به آپارتمان‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. یکی از مسائل حائز اهمیت در زمینه آپارتمان‌ها قوانین مربوط به بالکن‌ها است. بالکن‌ها به‌عنوان فضاهایی که امکان دسترسی به فضای باز را فراهم میکند در افزایش کیفیت زندگی آپارتمان‌نشینان تأثیر به سزایی دارند. در این مطلب قصد داریم به بررسی قانون بالکن در آپارتمان‌ها بپردازیم تا در بازسازی خانه خود مدنظر داشته باشید. با ما همراه شوید.
قانون بالکن در آپارتمان مطابق مباحث مقررات ملی
قانون بالکن در آپارتمان مطابق آخرین ویرایش مبحث چهارم مقررات ملی ساختمان که مربوط به الزامات عمومی ساختمان‌ها است، به‌شرح زیر است:
بالکن
بالکن فضاي نیمه‌باز است. فضای نیمه‌باز به فضایی اطلاق می‌شود که امکان دسترسی به آن از داخل ساختمان وجود داشته باشد و درعین‌حال در ارتباط با هواي آزاد قرار بگیرد، به‌گونه‌ای که حداقل یک وجه آن باز باشد.
بالکن سطحی است كه از دو يا سه طرف به‌طور مستقيم در مجاورت هوای آزاد قرار بگیرد و زير آن به‌وسیله فضای بسته‌ای اشغال نشود.
بالکن‌ها، باید طوری طراحی و اجرا شود که شکل، مقیاس، مصالح، رنگ و تناسبات حجم آنها با مقررات ملی ساختمان و ضوابط مصوب توسعه و عمران شهری منطبق و بسته به نوع تصرف و موقعيت قرارگيری آن، با محيط اطراف و طرح سيما و منظر شهری مصوب هماهنگ باشد.
مطابق قانون بالکن در آپارتمان، تبدیل بالکن به محفظه آفتاب‌گیر، تنها با مجوز شهرداری‌ها و سایر مراجع صدور پروانه ساختمان مجاز خواهد بود.
درصورتی‌که کف بالکن دسترس و خروج اصلی در ارتفاع بیش از ۰.۷ متر نسبت به کف فضا یا زمین مجاور قرار داشته باشد، باید دارای جان‌پناه یا حفاظ مناسب به ارتفاع حداقل ۱.۱ متر باشد.
جمع‌آوری و هدايت آب باران و برف در تمام فضاهای نیمه‌باز، توسط شيب بندی و كف شوی يا ناودان، الزامی است.
بالكن کم عرض بالكنی است با عرض كمتر از ۵۰ سانتیمتر و حداكثر با طولی برابر با اندازه عرض پنجره‌ای كه تا كف امتداد دارد. بالكن کم عرض را می‌توان با مصالح غير بنائی و با نرده و امثال آن هم ساخت.
بالکن کم عرض می‌تواند از مصالحی چون شبکه فلزی ساخته شود که آب باران و برف از کف آن عبور کند.
برای تقليل خطر در سوانح، می‌توان از بالكن کم عرض برای خروج از بازشو امدادرسانی در جوار معبر شهری يا حياط ساختمان استفاده كرد.
میزان حداکثر پیش آمدگی بالکن
مطابق قانون بالکن در آپارتمان میزان پیش آمدگی مجاز بالکن در معابر عمومی با پهنای ۱۲ تا ۲۰ متر درصورتی‌که حد زیرین پیش آمدگی از بالاترین نقطه کف معبر حداقل ۳.۵ متر ارتفاع داشته و حد پیش آمدگی آن از لبه سواره‌رو حداقل ۰.۸ فاصلۀ افقی داشته باشد، حداکثر ۰.۸ متر است و در معابر عمومی با پهنای بیش از ۲۰ متر، معادل ۱.۲ متر تعیین می‌شود.
بالکن‌های واقع در مسیر ورود و خروج
بالکن‌های بیرونی که در ابتدا یا انتهای مسیر دسترس یا خروج قرار دارند باید دارای سطح آزاد و بدون مانعی با حداقل ابعاد ۱.۴× ۱.۴ متر باشند و این سطح نباید برای هیچ فعالیت یا منظور دیگری در نظر گرفته شود. چنانچه در اصلی به سمت بالکن باز شود، نباید در تمام مسیر باز شدن عمق و پهنای الزامی بالکن را به کمتر از ۹۰ سانتیمتر کاهش دهد.
بالکن‌ها در هیچ جهت نباید دارای شیبی بیش از ۲ درصد باشند.
بالکن‌ها و ایوان‌های واقع در مسیرهای دسترس و خروج و همچنین پله‌ها و سطوح شیب‌دار واقع در این مسیرها باید دارای سطح غیر لغزنده باشند و چنان طراحی و اجرا شوند که آب روی آنها یا روی سطح فضاهایی که به آنها دسترسی دارد جمع نشود. سطوحی که در معرض نزولات جوی قرار دارند، باید چنان طراحی و سرپوشیده شوند که امکان جمع شدن برف و یخ روی آنها به حداقل برسد.
قانون بالکن در آپارتمان در محاسبه زیربنا
به‌موجب قانون بالکن در آپارتمان، محاسبه سطح زیربنا به شرح زیر انجام می‌شود:
اگر بالکن از یک طرف بسته شده باشد، نصف مساحت آن به سطح زیربنا اضافه می‌شود.
• اگر بالکن از دو یا سه طرف بسته باشد، دو سوم مساحت آن به سطح زیربنا اضافه می‌گردد.
• اگر عمق بالکن بیش از ۳ متر باشد، کل مساحت بالکن جزء زیربنا محسوب می‌شود.
• همچنین اگر تمامی جهات بالکن با دیواره شیشه‌ای یا شبکه‌ای بسته شده و مسدود باشد، تمام سطح تراس و بالکن به‌عنوان جزئی از سطح زیربنا محاسبه می‌شود.
